Πορος Κεφαλονια

Την παράξενη γαλήνη που επικρατεί διακόπτουν μόνο τα κύματα που σκάνε γαργαλώντας τη βοτσαλωτή παραλία του Πόρου. Ψηλά από τον βράχο βουτάει ένας άντρας και προσγειώνεται κοντά μου σαν μεγάλο ψάρι που κάνει ανάποδο σάλτο.

Στις 2 μ.μ. το φέρι μποτ  της γραμμής φτάνει από την Κυλλήνη, με λάμψη μπλε και κίτρινου.

Δύο άντρες φτάνανε κολυμπώντας,  δύο νέοι που βουτάνε από τον βράχο, δύο ακόμα 

άντρες που κολυμπούν με κυκλωτικές κινήσεις σαν φιλικοί καρχαρίες.

Δύο ντόπιοι έφηβοι κάθονται στην ακροθαλασσιά και πετούν μικρές, κοφτές πετρούλες στον βράχο. Βρεγμένα, στιλπνά, μαύρα μαλλιά, λεπτός, με σπινθηροβόλο βλέμμα, ο άλλος παχουλός, πιο ανοιχτόχρωμος, υπακούει, πάντα υπακούει, ποτέ δεν ηγείται, σιγομουρμουρίζουν «μαλάκες» για οτιδήποτε και οποιονδήποτε τους περνά από το μυαλό.

Συζητήσεις ανόητες ή ασήμαντες αλλά πάντως συζητήσεις, καλύτερα από το να κοιτούν μόνοι τους μια οθόνη κάνοντας ένα σωρό χειρονομίες.

Δύο κυρίες με πλατιά καπέλα απορροφημένες στη συζήτησή τους κι αυτές.

Τα σκάφη είναι αραγμένα στα βαθιά. Θόρυβοι ταξιδεύουν μέσα στο νερό.

Ο Πόρος μπορεί να μην είναι η πρώτη επιλογή του επισκέπτη στην Κεφαλονιά αλλά έχει μείνει αναλλοίωτος. Αν αναζητάς την αυθεντικότητα, δεν σε πειράζουν τα μαγαζιά, τα καφέ, τα ξενοδοχεία με τις καρφωμένες σανίδες στις πόρτες και τα παράθυρα, και μπορείς να δεις ότι έχει κάτι ιδιαίτερο η γεωγραφική του θέση, ο φαρδύς παραλιακός του δρόμος, ένα κινηματογραφικό άνοιγμα γαλάζιου που ανακατεύεται με τα άσπρα ιστία. Μια αίσθηση ότι βρίσκεται ξέχωρα από το υπόλοιπο νησί αλλά συνάμα κοντά στην ενδοχώρα, στην απέναντι στεριά. Έχει υπομείνει δύο χρόνια καραντίνας και παρόλ’ αυτά ο δρόμος που οδηγεί έξω από τον οικισμό σφύζει από ζωή στο φαρμακείο, το βιβλιοπωλείο, το σούπερ μάρκετ και την κάβα. Ένα λιμάνι που πέρασε δύσκολες εποχές, μα ελπίζει στην ανάκαμψη.

Μεταφραση απο τα Αγγλικα.  Στελιος Τσουκαλας

In Poros Kefalonia

 There's an eerie stillness broken only by little lapping waves tickling the pebbly beach of Poros. A man dives from the high rock and splashes close to me like a large fish doing a back flip.

At 2pm the Levante ferry arrives from Kilini, all blue and yellow.

Two men at swim, two younger men diving from the rock, two more men swimming round each other like friendly sharks.

Two teenage Greek boys sit at the shore's edge throwing tiny, gritty stones at the rock face. Wet, shiny black hair, slim, cunning face, the other, paunchy, paler, following, always following, never the leader, bad mouthing 'μαλακες' at many thoughts and people who enter their heads. Conversations of little intelligence or meaning but conversations nevertheless, better than staring in solitary at screens, exaggerating their thumbs.

Two Greek ladies with wide brimmed hats also deep in conversation.

The yachts are anchoring offshore. Sounds carry across water.

Poros may not be top of the list of places to visit in Kefalonia but it has not been spoilt. If you seek unspoilt you accept the boarded up shops, cafes, hotels and still see there is something about its geographical position, its wide open promenade, a cinematic stretch of blues blurring into white sails. A sense of being apart from the rest of the island but at the same time linked to the mainland across the channel. It has endured two years of lockdown but the one way street out of the town is busy with a chemist, bookshop, supermarket and wine merchant. A working port that has fallen on hard times, hoping for recovery.